Café de Buren: The place to be

Café de Buren: het cafétje waar ik een groot deel van mijn hevige puberteit ben ondergedoken. Lekker schuren, breezertjes drinken en stout zijn.

Gister betrad ik weer deze tempel der 16-jarigen. Wat toen een fantastische tent leek met grotendeels chille mensen, lijkt nu wel een trefpunt te zijn voor 16 minners die zich hier even één keer in de week helemaal, maar dan ook echt helemaal laten gaan (waarschijnlijk was ik zelf ook zo, maar goed dat even terzijde).
Meiden met strak gesteilde haren en high heels die een beetje mooi proberen te zijn, boys met Nike petjes en gouden kettingen die eigenlijk nog heel lief en schattig zijn, proberen stoer over te komen. Beetje meisjes observeren en op een voor hun subtiele, maar eigenlijk een heel erg onsubtiele manier deze chicks proberen in te pakken.
In de ene hoek een zoenend koppel, aan de bar Tequila-shottende hyena's.

Waar je je bij de Buren dus het meest mee kan vermaken (vind ik) is toch vooral het observeren van deze (non-)verbale communicatie.

Chicks:
- Giechelen en kletsen met elkaar en samen shotjes drinken
- Oogcontact zoeken met knappe klasgenoten
- Ongemakkelijk de heupjes van links naar rechts bewegen en vooral niet te overdreven dansen
- Een appje sturen naar 'die leuke boy' die drie meter verderop staat

Boys:
- Handen over elkaar geslagen met een 'ik ben vet ruig, maar toch eigenlijk niet'-uitstraling
- Te breed gaan staan, zodat niemand langs kan
- Zipping them baco's
- Proberen te sjansen, maar nog niet helemaal weten hoe 't moet