Prettiest café/restaurant interiors :)

Hieronder een aantal heule mooie caféinterieurs. Which one do you prefer the most?

TREND: Berlijnisering van de horeca

Ik was eens even research (hbmeo.nl) aan het doen en toen kwam ik erachter dat wij hier in Nederland door de crisis dingen anders zijn gaan aanpakken. Ook in de horeca. Zo zien we dat de Berlijnse cafés en restaurants ondanks de crisis nog steeds rise and shining zijn. Toen begonnen die Hollanders te denken: hóe doen ze dat toch? Dit uitgezocht hebbende trokken ze de conclusie: hey, misschien moeten we dit maar gewoon na-apen?

Wat is nou dan dat Berlijnse concept, hoor ik jullie denken? Het draait in de Berlijnse horeca vaak om het hebben van een alternatieve, budget (maar niet cheape) uitstraling, om zo een hoge laagdrempeligheid te creëren. Mensen stappen sneller ergens binnen waar het er relaxed en chill uitziet, dan waar de chiqueheid vanaf straalt en het er allemaal erg formeel aan toegaat (ligt natuurlijk per doelgroep anders, maar als je gewoon even kijkt naar de 'normale' mens die een dreuntje gekregen hebben van de crisis of wij studenten).
Zo'n Berlijns budget-cafeetje heeft vaak een alternatieve look. Gebruikmakend van gerenoveerd tweedehands meubilair en wanden van beton. Hierdoor creëer je deze uitstraling, maar ook een informele sfeer. 

De kern van dit hele concept is een LAGE PRIJS. Dit weet de Berlijnse horeca te organiseren door een niet al te uitgebreide kaart, tweedehandsinrichting en selfservice. Wat uitmuntend goed is aan dit concept, is dat zij zoeken naar een eigen plekje op de markt en niet in de middenmoot gaan zitten. Het is OF een luxe, chique restaurant met alles erop en eraan, OF juist dat budgetconcept. Niks ertussenin. 

Als jullie een beetje mijn blog hebben bijgehouden, kunnen jullie concluderen dat ik dit concept wel leuk vind. De Burger bijvoorbeeld lijkt hier wel een beetje. Of in ieder geval proberen ze zo'n zelfde soort uitstraling te krijgen en dit lukt best aardig. 

WHAT DO YOU THINK? 

GASTBLOG: Het leven in een hotel

Mijn ouders hadden een eigen hotel-café-restaurant in Vaals: Hotel de Hollande en ben hierin opgegroeid. Er kwamen veel verschillende gasten: Duitsers vooral voor het restaurant en Nederlanders voor het hotel.

OMGANG GASTEN

Gastvrijheid stond bij ons hoog in het vaandel. Het waren nogal sjieke gasten die dus ook als koning bediend wilden worden. Zoals de uitdrukking: de klant is koning! Wat de gast ook vroeg, men werd op hun wenken bediend. Stel er zaten bijvoorbeeld zes gasten aan een tafel, eentje vroeg iets en vijf minuten vroeg een ander iets en vijf minuten weer een ander! Geen probleem! Dat was gewoon zo. Beleefd gasten bedienen stond op nr. 1. Alhoewel het wel best intensief was om onze gasten te bedienen. De gasten waren namelijk toch wel van een hoger level.

INTERNE COMMUNICATIE 

De interne communicatie was erg direct en recht toe recht aan. Tussen de zwarte jassen (bedienend personeel) en de witte jassen (keukenpersoneel) ging het er soms wel hard aan toe. De koks zijn altijd wel bepalend, maar dat past niet altijd in het pakketje van de kelners. In stressvolle situaties wel eens hard tekeer gegaan.

Al met al stond gastvrijheid bovenaan waardoor het soms wel wat drukte en stress opleverde!

'CONCEPT'

Voorkant menukaart

Het concept van onze zaak was een klassieke keuken met een keur van Franse gerechten, zoals tournedos poivre, stroganoff, oesters, kreeft en andere Franse gerechten. Er werden bereidingen gedaan aan tafel zoals sauce au poivre, crepes suzettes, irish coffee!

De menukaart was redelijk vast dus rouleerde niet echt. Wel waren er altijd een aantal specialiteiten.
Verder was de wijnkaart zeer uitgebreid met een keur aan goede Franse en Duitse wijnen die bewaard werden in onze mooie wijnkelder.
We hadden een uitgebreide sjieke menukaart en daarbij nog een lunchkaart!
De menukaart was origineel in het Frans geschreven.

INRICHTING & UITSTRALING

My dear sweet guests..

Voor mensen die wel eens in de bediening gewerkt hebben of ervaring hebben in de horeca, er zijn a lot of gasten die je niet vaker terug wil zien.
Gasten die alleen maar komen om alles af te kraken zonder enige reden, gasten die gewoon ongelofelijk onaardig en monsterlijk zijn en gasten die je behandelen als een slaafje.

Maar wie is (voor mij) nu de perfecte gast?

Iemand die...

..na binnenkomst en het openen van de deur ook zo vriendelijk wil zijn de deur weer te sluiten, om megatocht te voorkomen

..niet meteen naar een tafel holt, maar wacht totdat er een tafel toegewezen wordt

..openstaat voor leuke, korte, oppervlakkige gesprekken over hoelang Ribs bestaat bijvoorbeeld of hoe druk het wel niet in de stad was (jaha, heel interessant!)

..die whenever they need me, gewoon een handje opsteken en geduld hebben. Geknip met de vingers of gefluit is best not done.

..oprecht waardeert dat ik hem of haar de hele avond bedien en dit ook laat blijken (gewoon door aardig te zijn, je te bedanken etc.)

..zoals een lief opaatje heel enthousiast is en je bedankt voor alles en tevreden weggaat

En gelukkig heb ik heul veul lieve gasten, dat scheelt.

Ernesto's Cantina: Soulfully Xmas!

Eerste kerstdag werd mooi afgesloten door een feestje in Ernesto's Cantina. Een gezellig Mexicaans restaurant/barretje waar vaak de leukste feestjes van Sittard zijn.
En natuuuurlijk moest ik Ernesto's kerstsfeertje ook even proeven. Hoe dat was? Dat zie je hieronder door middel van een checklist.

	Oneens				Eens
Goed sfeertje				X
Leuke, bijpassende aankleding					X
Veel gezellige communicatie onderling					X
Concept, aankleding etc. was allemaal op elkaar afgestemd					X
Veel geïrriteerde sfeerbepalende mensen		X
Externe communicatie over het feestje was aanwezig en duidelijk				X
Behulpzaam, aardig personeel passend bij de ‘kerstgedachte’				X

EINDPUNT: 8,5

IT WAS FUN!

MERRY CHRISTMAS

Liefste schattekes,


Bij deze wil ik jullie allemaal een heerlijke kerst wensen.
Of je er nou iets bijzonders van maakt of niet: geniet met en van je familie, vriendjes, vriendinnetjes en eet vooral heel veel, dan komt het allemaal wel goed.

En nogmaals een shoutout naar mijn echte volgers, I APPRECIATE IT <3


Kusjesknuffels

Café de Buren: The place to be

Café de Buren: het cafétje waar ik een groot deel van mijn hevige puberteit ben ondergedoken. Lekker schuren, breezertjes drinken en stout zijn.

Gister betrad ik weer deze tempel der 16-jarigen. Wat toen een fantastische tent leek met grotendeels chille mensen, lijkt nu wel een trefpunt te zijn voor 16 minners die zich hier even één keer in de week helemaal, maar dan ook echt helemaal laten gaan (waarschijnlijk was ik zelf ook zo, maar goed dat even terzijde).
Meiden met strak gesteilde haren en high heels die een beetje mooi proberen te zijn, boys met Nike petjes en gouden kettingen die eigenlijk nog heel lief en schattig zijn, proberen stoer over te komen. Beetje meisjes observeren en op een voor hun subtiele, maar eigenlijk een heel erg onsubtiele manier deze chicks proberen in te pakken.
In de ene hoek een zoenend koppel, aan de bar Tequila-shottende hyena's.

Waar je je bij de Buren dus het meest mee kan vermaken (vind ik) is toch vooral het observeren van deze (non-)verbale communicatie.

Chicks:
- Giechelen en kletsen met elkaar en samen shotjes drinken
- Oogcontact zoeken met knappe klasgenoten
- Ongemakkelijk de heupjes van links naar rechts bewegen en vooral niet te overdreven dansen
- Een appje sturen naar 'die leuke boy' die drie meter verderop staat

Boys:
- Handen over elkaar geslagen met een 'ik ben vet ruig, maar toch eigenlijk niet'-uitstraling
- Te breed gaan staan, zodat niemand langs kan
- Zipping them baco's
- Proberen te sjansen, maar nog niet helemaal weten hoe 't moet

5 huge ass irritaties aan bediening

Liefste lezers,

Zoals ik al vaker heb laten merken vind ik de manier waarop je bediend wordt alles behalve onbelangrijk. Fatsoenlijke bediening die jou een fantastische, uitzonderlijk geweldige avond bezorgd en op een fatsoenlijke manier met je communiceert.

IRRITATIE #5

Het onnodig creëeren van ongemakkelijke momenten.

IRRITATIE #4

Zelf een fout maken en vervolgens doen alsof JIJ zo achterlijk als een ezel bent.

IRRITATIE #3

Op zoeken moeten gaan naar bediening terwijl die gewoon staan te chillen achter de bar en IK ze nodig heb.

IRRITATIE #2

Niet op de hoogte zijn van de stand van zaken en geen kennis hebben van gerechtjes of bepaalde wijntjes.

IRRITATIE #1

Onoprecht vriendelijk/volledig k*t personeel dat gewoon 0 zin heeft om ook maar iets fatsoenlijk uit te voeren.

ENTO: The art of eating insects

Als we het dan over concepten hebben, dan heb ik nog wel een leuke voor jullie: ENTO. ENTO is een Brits restaurant dat het eten van insecten populair wil maken.

Ik hoor jullie denken: hmm, lekker een sprinkhaantje met mayonaise. Dat dacht ik zelf ook. Maar toch heeft ENTO veel te bieden voor de toekomst. Zo speelt ENTO in op het feit dat de vleesproductie de hoeveelheid over een aantal jaar niet meer aankan. Daarnaast is de productie van insecten veel beter voor de natuur en de dieren en, niet onbelangrijk, is het erg goed voor de gezondheid én de lijn.

Maar hoe kan dit ooit een succes worden? Het eten van insecten wordt toch nog vaak gezien als een taboe en als jakkie. Maar wat als ik je nu dit volgende plaatje laat zien:

VAPIANO: Fastfood-keten without fastfood

Ik denk dat veel van jullie wel weten wat Vapiano is of er zelf wel eens geweest zijn. Vapiano is een cheap ass keten met Italiaanse gerechten als pasta en pizza en diverse voor- en nagerechten.

CONCEPT

Het concept van Vapiano is te vergelijken met dat van bijvoorbeeld Mc Donald's of de Burger King. Klinkt gezond, he? Nee, niet? Klopt, daarom is ook alleen het idee hetzelfde. Er is geen bediening die jou netjes de kaart komt brengen, drinken opneemt, drinken en eten brengt. Dit doe je zelf. Er is een rij met koks die alle gerechten vers voor je neus bereidt. Keuze uit zes verschillende soorten pasta: tagliatelle, spaghetti, fusilli en meer. "Wilt u knoflook erdoor?" "Wilt u chilipepers erdoor?" Dit kun je allemaal zelf bepalen. Er wordt gebruikgemaakt van de meest verse kruiden, ingedriënten. Ook de pasta wordt helemaal zelf gemaakt en gedraaid. Dan hebben we het nog niet over de pizza's. Heerlijke niet al te dikke bodems, en die producten: GODDELIJK. Alsof ze net uit de tuin zijn geplukt en het kippetje net geslacht is.
Al je bestellingen laat je op een pasje zetten. Een pasje vergelijkbaar met een pinpas. Iedereen krijgt er een bij binnenkomst. Wanneer je iets gaat bestellen, houd je het pasje tegen de computer waarop de koks alles selecteren, en HUP, je gerecht staat erop. Klaar is kees. Een kind kan de was doen.

Warm, (groot maar toch) knus & gezellig

COMMUNICATIE

Er is minder communicatie aanwezig met de bediening dan dat je normaal gewend. Op een 'gewone' avond uiteten heb je veel en intensief contact en zou je zijn/haar hoofd ook wel onthouden. Bij Vapiano heb je alleen contact op het moment dat je je eten gaat bestellen. De koks achter de wokpannen zien er professioneel uit en komen ook zo over. Vriendelijk, maar niet te overdreven.

Vapiano

De communicatie van de gasten onderling is nogal aanwezig. Aangezien het zo druk is en mensen vaak bij elkaar aanschuiven, hoor je aardig wat rumoer. Niet vervelend, maar je moet er niet perse komen voor je rust. Daarnaast komen er vooral veel jonge mensen over de vloer, omdat het natuurlijk heel betaalbaar én lekker is.

Vapiano weet daarnaast haar aankleding en communicatie helemaal aan te passen aan haar concept. Verse producten, prijs-kwaliteit goed in verhouding. Je ziet veel hout en er staan vaak verse kruiden op tafel. Op het krijtbord wat boven de koks hangt staan in sierlijke letters de specials, leuke quotes en gewoon leuke weetjes over het een of ander. My opinion? ERG GESLAAGD.

WHERE TO GO?

Chef de parti Maartje telling us what she thinks

Lieve mensen, today's post is een interview met Maartje, chef de parti bij SOHO Dining. Misschien ook eens interessant om het allemaal eens van een andere kant te bekijken. Enjoy! 

Zo, chef de parti, even algemeen. Hoe belangrijk vind jij zelf de manier waarop een restaurant communiceert met haar gasten?

Ik denk dat goede communicatie het onderscheid maakt tussen goede en slechte restaurants. Het gaat niet alleen om hoe je je gasten benaderd, maar ook het eten wat je ze voorzet is communicatie. Als iemand jou zure soep voorschotelt, dan word je toch ook niet erg vrolijk toch?

Hoe draag je hier zelf aan bij als kokzijnde?

In elk gerecht stop ik een beetje liefde. Maakt het eten lekkerder, echt geen grapje. Daarnaast neem ik wensen en commentaar (wat gelukkig niet vaak voorkomt) van gasten serieus. Laatst had ik bijvoorbeeld een vrouw in het restaurant die de uitsmijter niet goed vond. Dan vraag ik hoe ze hem dan graag zou willen zien en maak hem opnieuw. Ik breng hem vervolgens zelf naar haar toe om haar mening te peilen. Mevrouw dik tevreden, genoeg fooi en vaak teruggekomen.

Wat vind jij zelf het belangrijkste aan een avondje uiteten?

Ik ben een kok, dus natuurlijk de kwaliteit van het eten. Het liefst biologisch en altijd vers! Daarnaast vind ik het erg belangrijk dat de bediening kundig is. Weten wat ze verkopen. En het is fijn als ze precies kunnen inschatten wanneer gasten behoefte hebben aan hulp en wanneer ze met rust gelaten willen worden. Ik ben zelf misschien een beetje pietleuterig daarin haha, maar na een opleiding hotelmanagement en jaren werken in de horeca word je gewoon een beetje kritisch. Iemand aan je tafel die zijn werk met liefde doet is veel prettiger dan zo'n lamballige student die op fooi zit te azen. 

"Mensen verrassen met een mooi opgemaakt bord is echt het leukste wat er bestaat" 

Hoe communiceer jijzelf met de gasten via de manier waarop je een bord opmaakt?

Borden opmaken is echt een van mijn favoriete dingen binnen het koken. Je kunt hier zoveel creativiteit in kwijt. Je zou het niet denken, maar je kunt spelen met kleuren, texturen, dieptes en natuurlijk moet het er gewoon lekker uitzien. Ik geef nooit een bord mee waar ik niet tevreden over ben. Mensen verrassen met een mooi opgemaakt bord is echt het leukste wat er bestaat. Soms breng ik het zelf naar de gasten om bijvoorbeeld uitleg te geven over de kaas. Daar reageren gasten altijd erg enthousiast op. Een mooi opgemaakt bord is een cadeautje van de kok aan de gast. 

SIX WORD STORY

"Très tinto de verano, por favor!" - Sanne, Floor en Jalou

Procedure 'laat gaan eten' in Sevilla

Grappig, wij als Hollandse dachten slim te zijn om laat te gaan dineren. We zijn immers in Spanje. Spanje, het land waar niemand klokslag 6 uur gaat eten. Rond kwart voor 11 kwamen we aan in het restaurantje waar wij onze lege maagjes gingen vullen met heerlijk eten. Een gezellig restaurantje met echte stierenkoppen en veel poespas.

Ik zal jullie even kort de procedure vertellen van het als laatste aanwezig zijn in een restaurant in Espana.

22.45 Rustig plaatsgenomen aan de tafel en een lekkere Tinto de Verano besteld
23:00 Ready to order
23:10 Dinner’s served
23:20 Enerlaatste gasten gaan weg
23:20 Vrouwke begint op te ruimen, zet de stoelen op de kop op de tafels, maakt de lichten uit 23:25: Vrouwke ruimt onze tafel af
23:30 Vrouwke telt de kassa, zet de koeling met HEERLIJKE desserts uit die wij nog graag wilde hebben, haalt het terras naar binnen
23:35 Vrouwke vraagt ons nog nét niet of we asjeblieft zouden willen gaan
23:35 Anddddddddddd, we’re gone

Op welke andere (non-)verbale manier van communiceren kun je duidelijk maken dat je ons weg willen hebben?

The Spanish way of eating

Nou, ik ben heerlijk een aantal daagjes ertussen uit. Beetje chillen in Spanje, in het zuiden om precies te zijn. En waarom dan niet een blog schrijven over de toch wel opvallende verschillen in de horeca in Espana en Holanda?

Ik zal eerst eens mijn verwachtingen uitspreken. Ik verwachtte in Zuid-Spanje kleine, gezellige, sfeervolle tapasbarretjes tegen te komen met een leuke Spaanse inrichting. Typisch Spaanse tapasgerechten zoals 'wij' ze in 'Nederland' kennen. Albondigas, brood met aioli, olijventapenade, pinchos etc.

Ik denk dat velen van jullie dit ook zo voor zich zien. Een deel ervan krijg je natuurlijk zeker ook, maar toch is het heel anders. De manier waarop het gepresenteerd wordt op het bord. De aankleding, de communicatie tussen de bediening en ons.
Zo verloopt de communicatie in Nederland iets formeler en doet de bediening z'n best om vriendelijk over te komen en de gasten een fijne avond te bezorgen. In Spanje is het meer dat iedereen z'n werk doet en that's it. In Spanje is het ook niet gebruikelijk dat je steeds 'gracias' zegt wanneer ze een drankje komen brengen of het eten komen opnemen. Beiden hebben z'n charmes.

Qua aankleding zag ik kleine restaurantjes voor me met sfeerlichtjes, leuke inrichting en een Zuid-Europese uitstraling. Dit is dan nét iets anders. Vaak hangen er tv's op en is er fel TL-licht. Ook de dozen en de kratten staan redelijk verspreid door het restaurant heen.

Als ik het allemaal even zo analyseer denk ik dat ze in Spanje allemaal een stuk soepeler zijn en het gewoon gaat wat er op de tafel staat en alles eromheen komt op de tweede plek. Dat hele verhaal waar ik het vaker over had, 'het totale concept van een restaurant' zie je hier niet echt terug. Geen poespas, gewoon lekker eten.

Morgen vertrekken we lekker een dagje naar Sevilla, stukje toeristischer, dus maybe I'll change my mind.

Adios amigos!

"Die Einzelgänger"

Steeds vaker zie ik dat mensen in hun uppie uiteten gaan. Een date met zichzelf, met een lekker hapje en drankje. Vaak (buitenlandse) zakenlui. Is dit nou zo gezellig?

Op mijn werk komt er dagelijks wel een einzelgänger binnenlopen, die een hapje komt eten. Vaak genieten deze mensen het meest en zijn ze ook nog het aardigst. Geïnteresseerd, zeer enthousiast en de hoogste waardering. Helemaal alleen in een stad op zakenreis, ja wat moet je anders? Elke dag in je hotel eten? Dan ben je misschien nog wel eenzamer.

Stereotype Einzelgänger:
Man
Middelbare leeftijd (40-55)
Netjes gekleed
Buitenlands
Vriendelijk

Erg leuk om elke keer dat ik werk ook dezelfde man of vrouw plaats te zien nemen aan een tafel. Een vaste gast, altijd alleen, zonder compagnon, maar het meest tevreden!

Er is een tijd geleden een pop-up restaurant geopend in Amsterdam: restaurant Eenmaal. Bedoeld voor mensen die alleen een hapje willen eten. Alleen aan een soort bureau zitten. Alleen tegen een witte muur aanstaren. Misschien merk je het al, ik vond het niet erg prettig ogen. Ik zou dan liever in een restaurant zitten waar veel gekletst wordt en je gewoon de gezelligheid voelt, dan dat ieder voor zich een beetje om  zich heen zit te staren. Natuurlijk is het niet verboden om met elkaar te praten, maar toch. Het concept is in principe leuk en speelt in op de ontwikkeling.

Eerlijk, zou jij ten eerste alleen uit eten gaan en ten tweede ook nog in een restaurant waar je alleen ALLEEN mag eten?

My point of view

Jullie hebben nu een aantal blogposts gelezen over wat ik zo van een aantal restaurantjes vind. Maar waar komt die belachelijke passie voor eten eigenlijk vandaan? Altijd maar bezig met goed eten en het gewoon heel belangrijk vinden. Dat zal ik hieronder eens haarfijn uitleggen, waar ik denk dat het vandaan komt.

Eigenlijk heel simpel: ons hele gezin en ook een groot deel van de familie zijn allemaal geboren Bourgondiërs. Stuk voor stuk, in hart en nieren.

Opa en oma hadden een hotel. Sjiek, goed eten en verstand van de etiquetten. Dit alles stond bij hun op nummer 1.

Mi madre heeft hotelmanagement gestudeerd en tja papa die kon er niet meer onderuit toen die eenmaal deel uitmaakte van de familie.

Lekker uiteten, lunchen, terrasje pakken: it's all in the family. Ook thuis wordt er vaak genoeg genoten van bier en wijn en een toastje met brie of wat olijfjes.

Op het gebied van koken zie ik dit Bourgondische ook wel terug. Weinig uit kant en klare pakjes. Zoveel mogelijk zelf maken, anders krijg ik ze erover. Van pastasauzen tot saladedressings. Ach, ik vind 't allemaal wel prima. Genieten van eten en drinken en de hele beleving eromheen is toch wel zo'n beetje de boodschap van vandaag. 

En wat ik nou eigenlijk het belangrijkste vind aan een avondje spenderen in een restaurant?

The total package

Wanneer het eten in een restaurant absoluut heerlijk is, bijvoorbeeld echt heel Spaans, en je vervolgens in een witte ruimte zit met weinig aankleding en een kille sfeer, dan kan ik niet genieten hoor. Of als het eten heerlijk is en het totale concept klopt, maar de bediening bitches zijn, dan heb je mij niet gezien!

Een avond uiteten gaan is gewoon een hele beleving. Als je honger hebt kun je er net zo goed voor kiezen om gewoon thuis te koken en eten. Toch kiest men vaak, althans ik, voor een aantal euro meer uitgeven in een restaurant, dan eerst bedenken wat je wil eten, vervolgens boodschappen doen, beetje staan uitsloven in de keuken en vervolgens de hele scheiss weer opruimen.

Oke, meisjes, jongens, wie heeft er tijd om een bitterballetje te eten?

No. 1 Factory of Ribs

Ribs Factory. De plek van de lekkerste spareribs. De plek met de leukste bediening. En heel toevallig de plek waar ik werk. Misschien een beetje bevooroordeeld, maar oke.

Een keten die razendsnel groeit. In anderhalf jaar vier vestigingen geopend. Dan moet er toch iets erg goed gaan, dacht ik zo?
Het restaurant verkoopt overheerlijke spareribs (zelfs voor mensen die er NIET van houden), biefstuk, burgers en chicken.

Ribs Factory heeft een duidelijk concept en presenteert deze ook naar haar gasten. Het concept is op meerdere plekken leesbaar. Kort en krachtig houdt het in: zo snel mogelijk, met een hoogwaardige kwaliteit. Prijskwaliteit-verhouding zit dus wel snor, want dit concept wordt feilloos doorgevoerd.

Vriendelijke en behulpzame bediening + aangenaam sfeertje + verrukkelijk eten = Ribs Factory.

Nu lijkt dit wel een beetje een verkooppraatje, maar nee lieve mensen, het is echt de moeite waard!
De Factory is te vinden in Den Bosch, Tilburg, Breda en Eindhoven.

See you there! :)

Traditional Da Verdi versus Hipster Burger

Today: zowel vergelijkingen als verschillen tussen het traditionele Da Verdi en de hippe tent De Burger. Both in Eindhoven, voor de Limburgse (<3) volgers onder ons.

Random woensdagmiddag besluiten de meisjes lekker een hapje te eten. Met z'n zesjes, natuurlijk een te groot aantal, lopen we met volle moed en goeie zin de Burger in. Stervensdruk. De lekkere verse hamburgers met fatsoenlijke ingrediënten van de vorige keer hadden ons nieuwsgierig gemaakt en we verlangden naar meer.

De Burger is een smal, diep restaurantje in de Kerkstraat. Ik heb het idee dat ze over willen komen als een 'hip' tentje voor de 'hippe' mensen onder ons. Dit lukt. Dit wil niet zeggen dat ik vind dat wij daarbij horen, maar De Burger positioneert zich wel op die manier door bijvoorbeeld het interieur, opmaak van de borden, personeel en dus vanzelf ook een deel van de gasten die er binnen stappen.
Zo hangen er aan het plafond miljoenen peertjes zonder lampenkap. Wordt er gebruikgemaakt van tafels die je in en uit kunt klappen. Ja, gemonteerd aan de muur, die je 's avonds wanneer de voetjes van de vloer komen, omhoog kunt klappen. En het bord wordt op een mooie wijze gedresseerd, waardoor je het bord bijna "Ik ben hip hè" hoort schreeuwen.
Ik kan niet anders zeggen dan dat het personeel precies past bij dit concept. Eén meid weet iets minder wat ze er allemaal mee aan moet, maar overal het algemeen: chapeau.

Dit alles in tegenstelling tot Da Verdi waar wij na de drukte bij de Burger, Ribs Factory en Plein 4 belandden. Een traditioneel, ofwel enigszins ouderwets restaurant met witte muren, strakke witte tafelkleden, stoffen servetten, fles wijn op tafel en de bediening in nette bedrijfskleding. Wat betreft de Italiaanse uitstraling, zat 't wel goed. Wat ik dan grappig vind, is dat de bediening er heel netjes uitziet qua kleding, maar vervolgens wel lippiercings, vettig haar en tatoeages all over hebben.

Dussss, wie gaat er met mij een lekker burgertje eten bij de Burger?

Usine, fantastique!

Mensen, people, menschen, personnes die vaker in Eindhoven of omstreken komen, loop even binnen bij Usine. Usine is een ‘grand café’ in hartje EHV, anders dan de standaard plekjes op de markt, zoals Grand Cafe Centraal, de Vooruitgang en ga zo maar door.

INDUSTRIAL MEETS COSINESS, zou je kunnen zeggen.

 Van stenen balken en metalen buizen tot hoge plafonds. Muren die niet gestuct zijn. Gecombineerd met de gezelligheid van kleine rondje tafeltjes, mooie lampen, kaarsjes, bloemen en andere spannende effecten. Perfect op elkaar afgestemd. En niet alleen in de inrichting weet Usine dit concept naadloos door te voeren. Logo, menukaart, website, bedrijfskleding: tres bien!

Usine wordt veel gebruikt als werkplek. Om de vijf minuten komt er wel een (vaak buitenlandse) zakenman binnen met zijn koffertje. Zoekt zich een tafeltje uit, bestelt een koffie en gaat aan het werk achter zijn laptop. Tussendoor druk telefonerend over het een of ander, soms schuift er een even nette meneer aan om een toevoeging te kunnen zijn voor vergadering. Als ik even in 'communicatie-termen' mag spreken, dan zou dit toch wel de IJK-persoon zijn van Usine.

Zo was ik ook aan het ‘werk’ in Usine. Een woning in Boedapest uitzoeken. Even chique doen met m’n iPad, cappuccinootje erbij en gaan met die banaan.

Nu wek ik misschien het idee dat Usine alleen bedoeld is voor zakenlui of hoge pipo’s, dit is zeker niet het geval. Voor een hapje, een drankje, een compleet ontbijt, lunch, brunch of diner, je bent in goede handen. 

Have fun!

Jalou's passion

Jalou & (iets met) eten, voor de meesten geen vreemde combinatie. Ik kon dus eigenlijk níet anders dan over deze passie mijn blog schrijven. De komende tijd zal ik jullie voeden met heel veel  interessante informatie over de horeca. Hierin zal ik het hele concept van een restaurant meenemen en nee jongens, niet alleen 'the food'. Juist niet het eten, maar alles eromheen.

Ik ga bloggen over 'The conversation of the horeca'. Hoe communiceert het desbetreffende restaurant en hoe bepaalt dit de uitstraling ervan? Hoe communiceren de werknemers onderling en hoe verzorgen le guests voor de sfeer in een restaurant. Smaakpolitie-idee, maar dan anders.

Conclusie: erg interessant dus. Vooral voor mensen die net zoals ik van eten houden en de daarbij horende activiteiten, such as uiteten, lunchen, high tea, borreltje, biertje.. Noem het maar op. Zou het supertop vinden als jullie mij in deze reis willen bijstaan en mijn blog willen volgen.

DUS, horeca-gelegenheden rondom Eindhoven en Sittard-Geleen: watch out. Jalou's coming for ya!